Sprookjeslandschap

“Winter in America is cold.. “, in Nederland niet altijd maar als dat wel zo is en het heeft ook nog gesneeuwd?, dan kunnen wij het niet laten een of meerdere luchtballonnen van stal te halen. Een beetje wind?, dat is geen probleem, de ballon gaat wel met de wind mee en de brander zorgt voor net dat beetje extra warmte wat je nodig hebt met deze koude temperaturen.

Een aantal jaar geleden ontstond zo’n mooie gelegenheid. Zo’n moment dat je in de ochtend de gordijnen open doet en overvallen wordt door een geluksmomentje. Veroorzaakt door wat je waarneemt; vriezend weer, een witte deken over het anders zo groene  landschap, met een gouden randje door de zon, die net op dat moment door komt.

Deze ochtend starten we met twee luchtballonnen vanuit Goingarijp maar niet voordat we een telefoontje naar Omrop Fryslan hebben gepleegd om te vragen of ze mee willen. Een uur later stonden we met de hele filmploeg, een paar enthousiaste piloten en een stuk of wat gewillige passagiers in het bevroren weiland.  We worden gefilmd maar wat veel mooier is, is het sprookjeslandschap wat zich afspeelt onder de mand. Herten en konijnen maken zich uit de voeten en laten diepe sporen na in de sneeuw. Witte boerderijen en dorpjes, Kleine bevroren slootjes en een kolonie gansen trekken allemaal aan ons gezichtsveld voorbij.

Richting Joure zien we honderden mensen op de schaats, we varen langzaam de bewoonde wereld weer in en maken ons klaar voor landing. We moeten door de knieeën en ons vasthouden aan de touwen van de mand, de landingsinstructies van de piloot zijn helder maar laten ons ook beseffen dat deze prachtige ballonvaart bijna ten einde is. Deze keer niet met champagne maar met warme chocomelk sluiten we deze “Once in a life time”ervaring af, voor deze winter..

De filmbeelden zijn een paar seizoenen gebruikt in de pauze film van Omrop Fryslan.